Ισμήνη Τσιντονίδου
-
Αννα Μαρία Σαββίδου
- 23 Σεπτεμβρίου, 2025
Γνώρισα την Ισμήνη πολύ μικρή. Νομίζω πως από τότε μας τραγουδούσε, όπως συνήθως όλα τα μικρά κορίτσια. Μεγαλώνοντας έδειχνε σε κάθε ευκαιρία την αγάπη της στην ερμηνεία, αλλά είχε θαυμαστή αντίληψη στο κλασικό τραγούδι. Αγαπούσε από μικρή τη μουσική και το τραγούδι, γι’ αυτό και φοίτησε στο Μουσικό Γυμνάσιο της πόλης της. Μετακόμισε στην Αγγλία πριν έξι χρόνια με την οικογένειά της, τους γονείς της και τη μικρότερη αδελφή της. Η Ισμήνη Τσιντονίδου γεννήθηκε στα Γιαννιτσά και σήμερα σπουδάζει μουσική στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ.
Αλήθεια, πώς ένα κορίτσι στην εφηβεία που «ξεριζώνεται» και πάει σε μια ξένη χώρα χωρίς τους φίλους της και με άλλη γλώσσα, δίνει καθημερινά μάχη να τα καταφέρει και φυσικά να είναι ευτυχισμένη; Πόσα πράγματα αλλάζουν στη ζωή της και πώς ένα παιδί μεταναστών κερδίζει το προσωπικό του στοίχημα; Η Ισμήνη λατρεύει τη μουσική και ειδικεύεται πια στο τραγούδι. Είναι σοπράνο κλασικής μουσικής…!
Η ίδια δηλώνει πως τη συναρπάζει η κλασική μουσική και, αν και θέλει να επικεντρώσει την επαγγελματική της αποκατάσταση σε αυτήν, αγαπά να τραγουδάει τζαζ με άλλους φίλους της στη μουσική και λατρεύει ό,τι έχει σχέση με νότες, καθώς είναι σημαντική γι’ αυτήν οποιαδήποτε καλλιτεχνική έκφραση. Τι ευκαιρίες θα είχε αυτό το παιδί στην Ελλάδα, μέσα από τις συνθήκες εκπαίδευσης και εισαγωγής στο πανεπιστήμιο; Μέσα από την υποχρεωτική καταβολή διδάκτρων ώστε να δώσει βάρος στο ταλέντο της χωρίς να χάσει την εκπαίδευση που χρειάζεται; Ίσως και καμία…
Η Ισμήνη άρπαξε την καταπληκτική ευκαιρία μετακόμισης στο εξωτερικό, όπου όλα λειτουργούν ως ανταμοιβή της σκληρής δουλειάς και μπόρεσε να κυνηγήσει το όνειρό της. Είναι μόλις 20 χρονών και καταφέραμε να μιλήσουμε μετά από μέρες που το είχαμε προγραμματίσει, γιατί μαζί με τις σπουδές της παρακολουθούσε σεμινάρια στο Dorset Opera Festival, ένα φεστιβάλ για ακροατές όπερας, όπου η χορωδία αποτελείται κυρίως από μαθητές ωδείων και επαγγελματίες, με εισηγητές τους πρωταγωνιστές των παραγωγών, οι οποίοι είναι τραγουδιστές όπερας παγκοσμίου φήμης από όλα τα μέρη του κόσμου! Κάπου εκεί λοιπόν, ανάμεσα σε μουσικές και ερμηνείες, μιλήσαμε για τη μοναδική καριέρα της μακριά από την πατρίδα.
Τι σημαίνει για σένα μουσική και πώς μπήκε στη ζωή σου το τραγούδι και ειδικά η όπερα;
Η μουσική για εμένα είναι τρόπος έκφρασης. Όταν τραγουδάω, είτε στη σκηνή, είτε απλά σε ένα σαλόνι με φίλους, είναι από τις λίγες στιγμές στη ζωή μου που αισθάνομαι πραγματικά ελεύθερη, χωρίς έννοια για τα προβλήματα που με περιβάλλουν ή τη γνώμη του περίγυρού μου. Το τραγούδι υπήρχε πάντα στη ζωή μου, αλλά σε πολύ ερασιτεχνικό επίπεδο μέχρι να γίνω 15 ετών, όπου ξεκίνησα μαθήματα φωνητικής από περιέργεια και έτσι ερωτεύτηκα το κλασικό τραγούδι και αποφάσισα να το ακολουθήσω επαγγελματικά. Δεν θα έλεγα ότι είναι το «χόμπι που μετέτρεψα σε επάγγελμα», όπως έχω ακούσει πολύ κόσμο να μου το λέει. Είναι αυτό που θέλω να κάνω, ευτυχώς εδώ που ζω μπορώ να το κάνω και φυσικά έχω αντιληφθεί τις δυσκολίες, τη σκληρή δουλειά και την αφοσίωση που χρειάζεται. Ειδικά ως σοπράνο της όπερας, είναι κάτι περισσότερο για μένα.
Θεωρείς πως η ζωή σου σε μια χώρα που το εκπαιδευτικό σύστημα είναι εντελώς διαφορετικό είναι αλλιώς; Έχεις άλλες ευκαιρίες; Αισθάνεσαι ευτυχισμένη;
Για εμάς τους νέους που κάνουμε όνειρα για το μέλλον, είναι πολύ σημαντικό να έχουμε ίσες ευκαιρίες με τον καθένα που αποφασίζει να πάρει την οποιαδήποτε κατεύθυνση στη ζωή επαγγελματικά. Και η Αγγλία είναι ένα μέρος όπου είναι πολύ πιο εύκολο να διαλέξεις κάτι που πραγματικά σε γεμίζει σε αυτόν τον τομέα, καθώς υπάρχουν πολλές παραπάνω ευκαιρίες, αρκεί να ξέρεις πού να ψάξεις. Εδώ δεν υπάρχει ο «γνωστός» που θα σε προωθήσει χωρίς να το αξίζεις, ούτε η πολιτική ή καλλιτεχνική γνωριμία για να κάνεις κάτι παραπάνω. Και μάλιστα, σε κάθε μέρος της Αγγλίας στο οποίο επιλέγεις να μείνεις, οι ευκαιρίες είναι διαφορετικές και το σημαντικότερο ίσες και πιο προσβάσιμες σε σχέση με την Ελλάδα.

Ξεκίνησες λοιπόν και προχωράς σε κάτι που αγαπάς πολύ. Πώς αισθάνεσαι όταν ερμηνεύεις στη σκηνή; Τι ονειρεύεσαι για το μέλλον σου; Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε λίγα χρόνια από σήμερα;
Όταν ερμηνεύω, αισθάνομαι ότι πραγματικά μπορώ να εκφράσω το συναίσθημα που έχω στην ψυχή μου, ελεύθερα. Η όπερα είναι κάτι μοναδικό. Μου επιτρέπει να εξερευνήσω πολλούς διαφορετικούς ρόλους και κατά μία έννοια να «ζήσω» πολλές ζωές, κάτι που με γεμίζει απίστευτα. Ελπίζω σε μερικά χρόνια να έχω τη δυνατότητα να κάνω μεταπτυχιακό σε ένα από τα μεγάλα ωδεία της Αγγλίας, όπως το Guildhall ή το Royal Academy of Music, και μετά να κατακτήσω τη σκηνή ως επαγγελματίας σοπράνο.
Υπάρχουν πρότυπα στη ζωή σου; Άνθρωποι καλλιτέχνες που θαυμάζεις;
Υπήρχαν πολλά πρότυπα στη ζωή μου, τα οποία δεν έρχονται μόνο από την κλασική μουσική. Λατρεύω τη μουσική της Elis Regina και της Celia Cruz και βρίσκω τη ζωή τους πολύ ενδιαφέρουσα. Με κάνει να αντλώ πολλή έμπνευση στη δουλειά μου. Φυσικά, κανείς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει τη μοναδικότητα και τον θρίαμβο της Μαρίας Κάλλας, μιας γυναίκας τόσο δυναμικής και δίκαιης με τα άτομα που συνεργάζονταν. Δεν ήταν απλώς μία ντίβα της κλασικής μουσικής. Έχω όμως πρότυπο και τη γιαγιά μου, σημαντικό πρόσωπο για μένα. Μια πολύ ανεξάρτητη γυναίκα, της οποίας το κουράγιο και η καλοσύνη με έχουν εμπνεύσει πολύ στη ζωή και την καθημερινότητά μου.
Πώς βλέπεις γενικότερα τον κόσμο; Τι θα ήθελες να ευχηθείς για το αύριο της γενιάς σου;
Βλέπω τον κόσμο τα τελευταία χρόνια κλεισμένο σε μία γυάλα γεμάτη από νοητούς περιορισμούς και μια αίσθηση πνιγμού, έλλειψη ανάσας, καθώς υπάρχουν πάρα πολλές εντάσεις παντού γύρω μας, τόσο κακό, τόσος θάνατος. Αυτό που με κάνει να αισιοδοξώ είναι πως μέσα στην αρνητικότητα, την τοξικότητα, πάντα υπάρχει ένα άτομο, ένα χάδι, μια κουβέντα, που μπορεί να μας αλλάξει την ψυχολογία προς το καλύτερο. Εύχομαι στη γενιά μου να μην σταματήσει ποτέ να μάχεται για αυτά που πιστεύει, να συνεχίσει να ονειρεύεται,να διεκδικεί και να μένει ο εαυτός της!
Να αγαπά το δίκαιο και τον Άνθρωπο…
