ΚΑΣΥΘΕ
-
Σάββας Μουτεσίδης
- 21 Ιουνίου, 2024
Ο κασυΘΕ (Καλλιτεχνικός Σύλλογος Θεάτρου) ιδρύθηκε το 2012 από τον Γιάννη Κετίκογλου με την μορφή θεατρικής ομάδας και με την επωνυμία Θεατρική Ομάδα Εφήβων & Νέων. Ήταν μια νεανική ομάδα από μαθητές και φοιτητές που με τα χρόνια οδήγησαν το εγχείρημα στο να δημιουργηθεί πλέον σωματείο, ο Καλλιτεχνικός Σύλλογος Θεάτρου κασυΘΕ.
Οι δράσεις της ομάδας είχαν από την ίδρυση του φιλανθρωπικό χαρακτήρα και αυτό ισχύει έως σήμερα. Ανεβάζει ετησίως περίπου 3-4 θεατρικές παραστάσεις με όλα τα τμήματα του (παιδικό – εφηβικό – ενηλίκων).
Το 2022, 10 χρόνια ακριβώς από την ίδρυση του, ο κασυΘΕ αποκτά και δεύτερη σκηνοθέτη την Βιβή Παπαδοπούλου όπου σκηνοθετεί την εφηβική ομάδα καθώς και την ομάδα των ενηλίκων, και τη θεατρολόγο Μάγδα Καραβάτση εμψυχώτρια όλων των παιδικών μας τμημάτων.
Ποιο είναι το ύφος ή η προσέγγιση που χαρακτηρίζει τις παραστάσεις σας και αν αυτό επηρεάζει την επιλογή των έργων που θα παρουσιάσετε;
Γ : Η επιλογή ενός θεατρικού έργου είναι μια ιδιαίτερη διαδικασία. Ανάμεσα από αρκετές παραμέτρους πρέπει να ξεχωρίσεις τις ικανότητες της εκάστοτε ομάδας ηθοποιών, τα προηγούμενα έργα αλλά και να μετρήσεις κάπως τον σφυγμό των θεατών.
Η αλήθεια είναι πως συνηθίζουμε να ανεβάζουμε κωμωδίες, όμως αυτό δεν σημαίνει πως τα σχέδια μας δεν περιλαμβάνονται και άλλα είδη θεάτρου. Στόχος μας είναι να μυηθούμε όλοι μαζί ερασιτέχνες ηθοποιοί – θεατές στην τέχνη του θεάτρου.
Β : Δεν υπάρχει συγκεκριμένο ύφος. Τα έργα επιλέγονται με βάση το κείμενο και το κατά πόσο αυτό μπορεί να μας αφήσει ελεύθερους να δημιουργήσουμε.
Ναι, προτιμάμε τις κωμωδίες αλλά αυτό δε σημαίνει πως στα σχέδια μας περιλαμβάνονται μόνο αυτές. Πρέπει να βρίσκονται τα κατάλληλα άτομα και οι κατάλληλες συνθήκες για κάθε μία από τις επιλογές μας.
Ποια είναι η αγαπημένη σας παράσταση που έχετε παρουσιάσει και γιατί;
Γ : Ομολογώ πως όλες οι παραστάσεις που έχουμε ανεβάσει μου έχουν δώσει αρκετά για να τις θυμάμαι με ωραίο τρόπο. Αναμφίβολα όμως οι αναμνήσεις μου έχουν σταθεί στη «Λωξάντρα» για … πολλούς λόγους που έχουμε αναφέρει πολλάκις, καθώς και το «Έκτο πάτωμα». Ήρθα σε επαφή με ένα άλλο είδος που οι δυσκολίες που κλήθηκα να αντιμετωπίσω έγιναν οι λόγοι για να τις αγαπήσω με όλη μου την δύναμη.
Β : Από τη μεριά του ηθοποιού πάντα αγαπημένη παράσταση θα είναι η «Λωξάντρα» γιατί ήταν πολλά χρόνια αγαπημένη ηρωίδα και στο ομότιτλο βιβλίο αλλά και στο τηλεοπτικό σίριαλ.
Από τη μεριά του σκηνοθέτη έχω μια ιδιαίτερη αγάπη στον Μικρό Πρίγκιπα γιατί δούλεψα με παιδιά που έκαναν το ταξίδι πολύ όμορφο.
Μ : Η αγαπημένη μου παράσταση μας, είναι Το Έκτο Πάτωμα γιατί είναι μιούζικαλ και λατρεύω το τραγούδι.
Πώς αισθάνεστε όταν είστε στη σκηνή;
Γ : Η σκηνή είναι ένας χώρος που ουσιαστικά καλούμαστε να διηγηθούμε με πολλούς τρόπους την ιστορία ενός ήρωα.
Τις στιγμές που λοιπόν εγώ έλεγα την ιστορία του ήρωα που υποδυόμουν, και λέω τις στιγμές γιατί πιστέψτε με ήταν ελάχιστες, νιώθω τη αδρεναλίνη δυνατά, να χτυπά όλο
το κορμί μου. Αισθάνομαι αγωνία για την υπόλοιπη ομάδα, ικανοποίηση που πέτυχε, περηφάνια για την προσπάθεια μας και συγκίνηση που οι θεατές των Γιαννιτσών σε κάθε μας παράσταση, μας επιβεβαιώνουν ότι αγαπούν το θέατρο.
Β : Στη σκηνή είμαι ένα εξάρτημα μιας μηχανής που πρέπει να λειτουργήσει με τον καλύτερο τρόπο. Όταν ο ρόλος μου είναι πρωταγωνιστικός, τότε το άγχος είναι μεγάλο γιατί έχω μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Όταν είναι μικρός, το απολαμβάνω στο 100%.
Μ : Όταν είμαι πάνω στη σκηνή νιώθω ΓΕΜΑΤΗ! Αισθάνομαι μια πληρότητα που δεν έχω καταφέρει να την νιώσω κάνοντας κάτι άλλο. Είναι μοναδικό το συναίσθημα.
Ποιο θεατρικό έργο ονειρεύεστε να ανεβάσετε;
Γ : Μετά από μια «Λωξάντρα» δεν γίνεται να μην έχεις ως στόχο την ιστορία της αγαπημένης «Φιλιώς Χαϊδεμένου». Ξερογλείφομαι χρόνια.
Β : Την «Φιλιώ Χαϊδεμένου». Μετά την «Λωξάντρα» αυτόν ονειρεύομαι.
Μ : Μεγάλο μου όνειρο είναι να ανεβάσουμε κάποια στιγμή τον Γυάλινο Κόσμο του Τενεσί Ουίλιαμς και να υποδυθώ τη Λώρα.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ρόλος που έχετε παίξει μέχρι σήμερα;
Γ : Με διαφορά ο Ζήκος, στο θεατρικό έργο «Ο Μπακαλόγατος, της Κακομοίρας»
Β : Η Λωξάντρα

“Ποιος σκότωσε τον william” 2022 – Εφηβικό Τμήμα

“Όλα στραβά και ανάποδα” 2024
Ποιο είναι το πιο αστείο περιστατικό που έχει συμβεί κατά τη διάρκεια μιας παράστασης;
Γ : «Έκτο Πάτωμα» εκείνη την χρονιά ήμουν φαντάρος και παράλληλα τα σαββατοκύριακα κάναμε πρόβες για το «Έκτο Πάτωμα». Είχα έναν δύσκολο ρόλο, αρκετά σκοτεινό. Μην σας τα πολυλογώ είχε κάτι μονολόγους άλλο πράγμα. Φυσικά δεν τους έμαθα ποτέ. Λίγα λεπτά πριν βγω στην σκηνή για τον πρώτο ερωτικό μονόλογο (μια σελίδα, κυριολεκτώ) λέω στην Βιβή: «Έλα πίσω από τα σκηνικά. Θα μου λες τα λόγια». Η καημένη με μια έκφραση λύπης και απόγνωσης ταυτόχρονα, τι να κάνει ήρθε να μου τα λέει. Εννοείται πως από τον μονόλογο είπα 4 σειρές και μάλιστα έκλεινε με ένα τραγούδι όπου ο ηχολήπτης έπρεπε να το βάλει σε συγκεκριμένη ατάκα. Ο άνθρωπος είχε χαθεί στο κείμενο -οριακά θα νόμιζε ότι έχει λάθος κείμενο-. Με θράσος και on stage του κάνω παρατήρηση. Όσο το σκέφτομαι πρέπει να κολλήσω βαρέα και ανθυγιεινά σε όσους παίζουν μαζί μου.
Β : “Συμπέθεροι από τα Τίρανα”
Ο Σάκης κάνει τον ρόλο της Κλαμπέτα (Αλβανίδα συμπεθέρα) που έξαλλη κάποια στιγμή μαλώνει με τους Έλληνες συμπέθερους. Σηκώνει το πόδι του , του φεύγει η παντόφλα και σκάει στην άλλη άκρη της σκηνής (μπροστά μου) και την ίδια στιγμή, από την απότομη κίνηση του έχουν φύγει το ψεύτικο στήθος και το καλσόν. Εμείς δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε, ο κόσμος χειροκροτούσε και έκλαιγε από τα γέλια.
Μ : Το πιο αστείο περιστατικό μου συνέβη στο Έκτο Πάτωμα. Κατά την εκτέλεση της χορογραφίας και πάνω στο πικ της ερωτικής μου σκηνής με τον Γιάννη Κετικογλου, ενω με είχε στην αγκαλιά του και με στροβιλίζε στο ρυθμό της μουσικής, έχασε την ισορροπία του και πέσαμε. Το θετικό ήταν ότι το πέσιμο συνέβη πίσω από τα σκηνικά οπότε το είδαν λίγοι! Είναι κάτι που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ!
Ποια είναι η σημασία της θεατρικής τέχνης στη ζωή σας;
Γ : Είναι ο τρόπος έκφρασης μου. Είναι η ζωή μου. Είναι ο Γιάννης!
Β : Είναι η ελευθερία μου.
Μ : Η θεατρική τέχνη είναι Η ζωή μου. Είναι το επάγγελμα μου, το χόμπι μου, είναι όλα αυτά που με κάνουν να αισθάνομαι εγώ!
Πώς περιγράφετε τον ρόλο της θεάτρου στην τοπική κοινότητα; Τα Γιαννιτσά αγαπούν το θέατρο;
Γ : Δεν υπάρχει άνθρωπος πιστεύω που δεν του αρέσει το θέατρο. Απλά πρέπει να βρεις τον τρόπο να τον κάνεις να έρθει σε αυτό. Ένα μεγάλο μέρος της δικής μας δουλειάς, από το πρίσμα του σκηνοθέτη, είναι αυτό. Η σωστή επιλογή παραστάσεων που να προσεγγίζουν ολοένα και περισσότερους θεατές μέσα στο θέατρο. Ο καθένας για τον δικό του λόγο… αλλά μέσα στο θέατρο.
Η πόλη μας είναι θεατρόφιλη και το αποδεικνύει καθημερινά. Εύχομαι να συνεχίσουν να γίνονται πολιτιστικά έργα στην πόλη μας γιατί μόνο καλό μπορούν να μας επιφέρουν.
Β : Τα Γιαννιτσά έχουν αρχίσει να αγαπάνε και να στηρίζουν το θέατρο. Είναι πολύ συγκινητικό το ότι όταν μας βλέπουν στο δρόμο άγνωστοι σε εμάς άνθρωποι, μας ρωτάνε πότε θα ετοιμάσουμε την επόμενη παράστασης μας.
Μ : Το θέατρο έχει μπει δυναμικά στην τοπική μας κοινότητα. Ο κόσμος στηρίζει πολύ τις θεατρικές ομάδες της περιοχής καθώς και τις δράσεις τους. Νομίζω πως το στοίχημα τώρα είναι να καταφέρουμε να κάνουμε τους συντοπίτες μας να αγαπήσουν το δράμα και την τραγωδία όσο αγαπούν την κωμωδία.
Γνωρίζοντας τη ύπαρξη παιδικού και εφηβικού τμήματος στην ομάδα σας, ποια τα οφέλη της ενασχόλησης των νέων με το θέατρο;
Γ : Το θέατρο είναι πηγή έκφρασης, δημιουργίας. Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας, κοινωνικοποίησης, ψυχοθεραπείας, βελτίωσης της προσωπικότητας, της οργάνωσης, της πειθαρχίας, της σκέψης και της εξωτερίκευσης συναισθημάτων.
Β : Τα παιδιά μαθαίνουν να λειτουργούν μέσα σε μια ομάδα, απελευθερώνουν τη φαντασία τους και αφήνουν τον εαυτό τους πιο ελεύθερο υποδυόμενοι έναν ρόλο είτε στο θεατρικό παιχνίδι, είτε στους αυτοσχεδιασμούς και την παράσταση. Αναπτύσσουν δεξιότητες, μαθαίνουν να διαχειρίζονται αλλά και να εξωτερικεύουν τα συναισθήματά τους.
Μ : Είναι σημαντικό για τα παιδιά να έρχονται σε επαφή με το θέατρο. Μέσα από το θεατρικό παιχνίδι κοινωνικοποιούνται, μαθαίνουν να συνυπάρχουν σε ομάδες, να παίρνουν πρωτοβουλίες, να συνεργάζονται ομαλά και να διοχετεύουν τα συναισθήματα τους. Μπαίνοντας σε ρόλους ανακαλύπτουν καινούριους κόσμους και αποκτούν ελευθερία λεκτικής και συναισθηματικής έκφρασης. Είμαι πολύ τυχερή που στο κασυΘΕ έχουμε τμήματα για όλες αυτές τις τρυφερές ηλικίες και ακόμα πιο τυχερή που είμαι η δασκάλα των υπέροχων παιδικών μας τμημάτων.

“Ανθισμένες Μανόλιες” 2021

Εφηβικό τμήμα
Ποιο το κοινωνικό σας έργο σαν ομάδα.
Γ : Μέσα από το θέατρο, κάνουμε τον κόσμο να ξεχαστεί, να ταυτιστεί, να προβληματιστεί, να γελάσει, να συγκρουστεί. Αυτό από μόνο του είναι ένα μεγάλο κοινωνικό έργο.
Ωστόσο ο κασυΘΕ από την ίδρυση του ακόμη έχει και εθελοντικούς / φιλανθρωπικούς πυλώνες. Γίνονται αρκετές εθελοντικές δράσεις με οραματίστρια και συντονίστρια την Βιβή Παπαδοπούλου, όπου θα έλεγε κανείς πως έχει αφήσει το αποτύπωμα της στον εθελοντισμό μέσα στην πόλη, ούσα ενεργή εθελόντρια πολλά χρόνια τώρα.
Όσον αφορά την φιλανθρωπική μας προσέγγιση, κατανοούμε τις ανάγκες της κοινότητας μας και οπουδήποτε μπορούμε να συνεισφέρουμε το κάνουμε. Βασικές δράσεις είναι η συλλογή τροφίμων και άλλων απαραίτητων ειδών κατά τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Όπως ήδη θα ξέρετε από τα έσοδα των παραστάσεων επιλέγουμε να κάνουμε πιο καθοριστικές δωρεές. Ενδεικτικά θα αναφέρω την υποστήριξη του Συλλόγου Καρκινοπαθών Γιαννιτσών για την αγορά καρεκλών χημειοθεραπείας καθώς και την αγορά δύο απινιδωτών για σχολικές δομές του Δήμου Πέλλας.
Β : Μέσα από την χαρά της δημιουργίας, καταφέρνουμε να κάνουμε τον κόσμο να γελάσει, να προβληματιστεί, να ταυτιστεί με ρόλους και καταστάσεις. Στο θέατρο, και ειδικά στην κωμωδία, οι άνθρωποι έρχονται περισσότερο γιατί έχουν ανάγκη να ξεδώσουν, να ξεφύγουν από τα προβλήματα τους, έστω για λίγο.
Ποιοι είναι οι στόχοι και οι φιλοδοξίες της ομάδας για το μέλλον;
Β : Ας ζούμε μια και βλέπουμε!
Γ : Να είμαστε αρχικά όλοι υγιείς. Και πραγματικά αυτό εύχομαι. Αν είμαστε καλά, η προσωπική μου φιλοδοξία είναι να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε… το θέατρο!