Η καθαριότητα και η ανακύκλωση δεν είναι μόνο υποχρεώσεις των δημοτικών αρχών, αλλά κυρίως ένδειξη παιδείας και πολιτισμού των πολιτών. Καθημερινά, βλέπουμε πάρκα, δρόμους και πλατείες να υποβαθμίζονται από σκουπίδια, παρατημένες σακούλες, πλαστικά μπουκάλια και κάθε είδους απορρίμματα. Αυτή η εικόνα δεν αντανακλά μόνο την περιβαλλοντική κρίση που βιώνουμε, αλλά και μια βαθύτερη κοινωνική και εκπαιδευτική υστέρηση.

Η παιδεία του πολίτη αρχίζει από το σπίτι και συνεχίζεται στο σχολείο. Όταν από μικρή ηλικία μαθαίνουμε να σεβόμαστε τον κοινόχρηστο χώρο, να μη ρυπαίνουμε και να ανακυκλώνουμε σωστά, αυτές οι συμπεριφορές γίνονται μέρος της καθημερινότητάς μας. Όταν κάθε πολίτης αντιληφθεί ότι ο δημόσιος χώρος είναι προέκταση του σπιτιού του, τότε η ευθύνη γίνεται αυτονόητη. Ο σεβασμός στο περιβάλλον, η καθαριότητα και η σωστή ανακύκλωση είναι στάσεις που χτίζονται με συνέπεια, παιδεία και συμμετοχή. Αντίθετα, η αδιαφορία προς τον δημόσιο χώρο δηλώνει αποξένωση από την έννοια του «κοινού καλού» και της συμπερίληψης.

Η ανακύκλωση είναι μια απλή αλλά καθοριστική πράξη που βοηθά όχι μόνο το περιβάλλον αλλά και την οικονομία. Παρ’ όλα αυτά, πολλοί αγνοούν τους σωστούς τρόπους διαχωρισμού των υλικών ή απλώς επιλέγουν να μην μπουν στη διαδικασία. Χρειάζεται διαρκής ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και φυσικά, υποδομές που να διευκολύνουν τον πολίτη, όπως επαρκείς κάδοι, σήμανση και δημόσια καμπάνια.

Η αλλαγή ξεκινά από τον καθένα μας. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε το κράτος ή τον δήμο για να πετάξουμε ένα σκουπίδι στον κάδο ή να διαχωρίσουμε το χαρτί από το πλαστικό. Η καθημερινή, προσωπική ευθύνη είναι η βάση μιας κοινωνίας που σέβεται το περιβάλλον και τους ανθρώπους της. Η παιδεία για την καθαριότητα και την ανακύκλωση είναι τελικά παιδεία για μια καλύτερη ζωή.